Photo (c) Google
Ania ko karon gahinuktok sa among bintana,
Nagsud-ong sa atong kagahapon oh akong pinangga.
Naghandom ako kon hain ka karong taknaa,
Hinaut pa unta nga magmalipayon ka.
Wa ko nagdahom nga ako imong isalikway,
Sa higayon nga ikaw ningbiya mura’g ako mamatay.
Gibuhat ko ang tanan aron ikaw dili mobiya,
Pero unsaon taman, mao may gitakda.
Pagkapait niining kinabuhia,
Ningtaliwan na ang imong gugma.
Handumanan sa atong kagahapon, mao nalang ang akong gihuptan.
Imong mga matam-is nga saad, sa dayon imo nang gikalimtan.
Busa padayon akong naglaom gihapon,
Nga sa uwahi mobalik ka ug kita ang magdayon.
Atong kab-uton tanan natong gihandom niadtong kita pa,
Kahimanan, kalipay, ug walay kamatayong gugma.
Ayaw kalimti nga ania ra ako naghuwat kanimo,
Sa bintana kon diin ako nagbakho pagbiya nimo.
Kon ikaw makahuna-huna sa pagbalik diri sa akong kiliran oh akong hinigugma,
Lantaw lang sa bintana ug ako mopahiyom ug dawaton tika...
how sad!!
ReplyDelete